Door Wendy Wendelen | Kat&Kruid

Wie Kat&Kruid al een tijdje volgt, weet het: wij zijn gek op gras!
“Oh jammer, want onze kat lust geen gras”, is dan vaak de reactie.
Ik ga je uitleggen hoe het komt dat katjes niet van commercieel kattengras houden, en met welk gras je hen wel een plezier kan doen. Niet enkel voor dat plezier, maar ook voor hun gezondheid en welzijn.

Het gras waar ik het over wil hebben is Kweekgras, Agropyron Elymus Repens, Couchgrass. Je kent het ongetwijfeld. Het is het gras dat je in frisse groene bundels onder bomen in parken ziet, of groeiend op bermen langs fietspaden. Er staan meestal brandnetels in de buurt, en wat paardenbloemen tussen, maar ook andere kruiden en wilde bloemen zijn vast gezelschap. Het gras is frisgroen van kleur, en kan tot wel een anderhalve meter hoog worden wanneer het bloeit en in aren overgaat. Dan worden de randjes scherp, en is het ongeschikt om te plukken.

Al in de zeer vroege literatuur over natuurlijke hulpmiddelen voor dieren is kweekgras terug te vinden, ook wel kortweg “kweek” genoemd. Het wordt omschreven als ultieme trekpleister bij honden op wandeling om aan te gaan knabbelen. Honden weten dan ook instinctief dat dit goed voor hen is. Het versterkt hun maagwand, doet soms overgeven, en ja ook dat laatste is nodig om hun verteringstelsel weer in balans te krijgen. Dat komt omdat kweekgras rijk is aan polysachariden, slijmstoffen en saponinen, die zuiverend werken. Onze katjes weten dat ook, echter krijgen niet alle katjes de kans om hiervan te eten.

Kweekgras zit ook boordevol vitaminen en mineralen. En hoe komt dat? Het frisgroene gras haalt al die voedingstoffen met geweldig sterke wortels uit de vruchtbare grond. Daarom pluk je het best op een diverse ondergrond, want ook die brandnetels en paardenbloemen hebben hun voetjes in diezelfde grond en zo beïnvloeden ze elkaars kwaliteit. Als een hond of katje (of konijn, of paard of…) dus kweekgras eet, is dat omdat het goed voor ze is. Omdat ze iets eten wat bijna medicinaal op hun gestel inwerkt. Zelfmedicatie bij dieren heet dit, of de iets moeilijkere Engelse term “Applied Zoopharmacognosy”. Wat? In het kort betekent dit dat dieren in de natuur instinctief weten wat ze nodig hebben om zichzelf te helen, beter te voelen, of aan te sterken. Zoals een gorilla plots een giftig blad eet, omdat hij weet dat het de parasieten in z’n darmen zal doden. Of de olifant die in de modder gaat rollen als hij huiduitslag heeft…

Onze binnenkatjes behoren echter tot de categorie van ‘dieren in gevangenschap’ en kunnen dus zelf die keuze niet maken. De apotheek moet als het ware aan huis komen… Dit kan op verschillende manieren. Door het correct aanbieden van essentiële oliën bijvoorbeeld, door het werken met gedroogde of verse kruiden, maar dus ook eenvoudiger door een bosje kweekgras te plukken en mee naar huis te nemen.

Het probleem met commercieel kattengras zit m dus voornamelijk in de grond. De diverse vruchtbare ondergrond is er vervangen door groeikorrels of een kleverige gel, waarin tarwegras en andere soorten, snel kunnen groeien als het even in water op de vensterbank staat. Het gras heeft met andere woorden niets van voedingstoffen in hun sprietjes. Wij zien dat niet, maar katjes weten dat! Zij zien bijgevolg het nut niet van het eten van dat gekke gras… En dus wordt het voor het merendeel van de tijd genegeerd.

Wendy is creatief onderneemster bij haar éénvrouwszaak Kat&Kruid.
Ze is kattenexpert, fytotherapeute, aromatherapeute, en geregistreerd consulent Bach Bloesems aan het officiële Bach Centre in Engeland. In haar werk wordt ze gedreven vanuit een passie voor dieren, de natuur, en de open medemens.

www.katenkruid.be
Feel free to follow us on Instagram and Facebook. At your, and your cat’s service.